57. Antalya Altın Portakal Sinema Şenliği kapsamında gösterimi gerçekleştirilen “Kumbara” isimli müsabaka sinemasının söyleşisi yapıldı.
Antalya Büyükşehir Belediyesi tarafından Kültür ve Turizm Bakanlığının katkılarıyla düzenlenen şenlikte dün gösterimi yapılan sinemanın direktörü Ferit Karol, üretimci Nefes Polat, sanat direktörü Ceyda Yüceer, oyuncular Murat Kılıç ve Onur Gökçek, izleyicilerin sorularını yanıtladı.
Direktör Karol, yapıtın ağır dram sineması olmaması için vakit zaman mizahi istikametini de ön plana çıkardığını söyledi.
Türkiye’de her meskende günde bir sefer de olsa kahkaha atıldığına inandığını belirten Karol, sinemada her şeyin gerçekçi olmasına dikkat ettiğini aktardı.
Diyalog yazmayı çok sevdiğini anlatan Karol, “Senarist Serkan Fakılı ile yakın arkadaşız. Senaryoyu 4 ayda yazdık. Dört ay birlikte kaldık. Oynayarak yazdığımız için daha doğal diyaloglar ortaya çıktı.” dedi.
Karol, “Atom parçalanır ancak aile parçalanmaz” fikrinde olduğuna işaret ederek, şunları kaydetti:
“Filmde her şeye karşın birbirine tutunmuş bir aile vardı. O formda bir sinema oluşturmaya çalıştım. Seyirciye de bu his geçtiyse ne keyifli bize. Sineması yaparken en çok son sahnesinde zorlandık. Sinemanın son sahnesinde ana karakter annesine ne yapması gerekiyordu? Bunun dozu ne olmalıydı. Oradaki dozu ayarlarken bayağı zorlanmıştık. Karakterleri yaratırken tek boyutlu olmamasına itina gösterdim. Empati kurmamız gerekiyor. Tek karakterle empati kurmamız mümkün değil.”
Her direktörün sinema çekme biçiminin öteki olduğuna dikkati çeken Kılıç, direktörün sinemanın dünyasına uygun olarak oyuncunun geride kalmasını isteyebileceğini tabir etti.
Kılıç, oyuncu sineması ya da direktör sineması olabileceğine değinerek, şöyle konuştu:
“Bu sinema için hem direktör hem de oyuncu sineması yani çok iç içe bir tarif yapabiliriz. Şayet bir sinema sinemasını sahnelerin sırasına nazaran çekmiyorsanız o vakit oyuncunun bir grup his devamlılığında sorunlar olabilir. En son sahneyi birinci gün çekerseniz de ortayı sonra çekerseniz öbür bir şey olabilir. Sinemada en korktuğum şeylerden bir tanesi bu. Direktörümüz benim canlandırdığım Orhan karakterini çok sıkı takip etti. Bir oyuncunun seyahate çıkarken elini hiç bırakmadığı bir direktör.
Sineması izlerken, canlandırdığım karakteri izlerken diğer birini izler havasına kapıldım. Güya o karakteri ben canlandırmamışım üzere hissettim. Karakterin aslında bende yansımaları var. Ben de orta sınıf bir beşerim. Benim de kredi kartı borcum vardı. İcra da geldi. Gerçek hayatımda da kefil olmuştum. Bana 4 bin 500 liraya mal olmuştu.”
Kaynak: Anadolu Ajansı / Süleyman Elçin
Haberler.com
