anlattı.
“BEGONVİLE MÜZIĞI İLE BENİMLE VEDALAŞMIŞ ASLINDA”
2012 yılında tiroit şikayetiyle hekim ararken, tesadüfen gittiği Dr. Salih Cenap Çevli ile tanışmalarının aslında muayene sırasında gerçekleştiğini anlatan Pınar Çevli, şunları söyledi:
“Tiroit şikayetim için gitmiştim. İğne biyopsisi yaptı. Sonuçlar çıkana dek muayene ve tetkikler için birkaç sefer doktor-hasta olarak görüştük yalnızca. Daha sonra tedavim bitti. Bir gün tesadüfen öteki bir şey için hastaneye gittiğimde beni kahve içmeye davet etti ve bu davet 6 ay sonra evlilikle noktalandı. İkimizin de 2. evliliği idi. Birinci eşimden olan Sude ve Arda’yı da kendi evlatları üzere, korkunç bir peder şefkati ile büyüttü. Evlendikten bir yıl sonra da oğlumuz Yiğit yerküreye geldi. O çok şık bir adamdı. Çok romantik, çok ince bir adamdı. Düzgün bir peder, dayanılmaz bir hekimdi. Düşünün, Twitter hesabında cep telefonu numarası yazan bir doktordu. Her hastasına tek tek cevap verir kimseyi kırmazdı. Çok hoş yan flüt çalardı. Kovid tedavisi gördüğü sırada daima manzaralı görüştük. Son gün nefes darlığından konuşamıyordu artık, yalnızca eliyle iyiyim ve hoşçakal işaretleri yapabilmişti. Ondan bir gün evvel, son konuşmamızı yapmıştık. Akabinde iletiyle bana bir müzik göndermiş, ‘Begonvil’ diye. Ben de şarkıyı biliyorum, laflarını de biliyorum. Çok anlamsız geldi o an. Zira ‘Benim yanıma de sev, benim bölgeme de bekletme önemli’ diye lafları var. Aradım acilen, ‘Bu şarkıyı bir arada söyleyeceğiz. Sen çalacaksın, ben söyleyeceğim’ dedim. Nereden bilebilirdim ben o şarkıyı her gün dinleyip ağlayacağımı? Güya hissetmiş üzere, vedalaşmış bir gün öncesinden.”
“ÇOCUKLARINA SARILAMADAN GİTTİ, O DENLI LANET BİR HASTALIK”
Eşinin askeri tabip olarak yıllarca hizmet verdiğini anlatan Pınar Çevli, onu anlatırken vakit hengam gözleri dolsa da güçlü durmaya kelam verdiğini, onun emaneti evlatları için bunu yapacağını söyleyerek, şöyle devam etti:
“Kuleli Askeri Lisesi çıkışlıydı. 33 yıl 7 ay devlette çalıştı. 2009 yılında kıdemli Tabip Albay olarak emekli oldu. Sonrasında da şahsi hastanelerde çalışmaya başladı. Hastalık Wuhan’da birinci çıktığında haneye stok yaptırdı. Aç kalacağız, market bulamayacağız falan diye değil. Salgın Türkiye’ye ulaştığında dışarı çıkma, alışverişe gitme sayımız düşsün diye. O kadar öngörülüydü. Daha o devir maske kullanmaya başladı. İşe gidip gelirken aracında bile maske kullanırdı. Daima derdi ki, ‘Bu bana gelirse, beni götürür.’ Zira kronik rahatsızlıkları vardı. Kalbinde stent, akciğerlerinde alerjik illeti vardı. Kızımız Sude (16) engelli olduğu için salgın daha devletimize gelmeden onu Bursa’ya validemin yanına yolladık. Kişiler olağan hayatına devam ederken biz konutumuzda kalmaya başlamıştık bile. İşten gelince yemeğini farklı tarafta bölge, Sude’nin odasında kalırdı bizi korumak için. Oğlumuz Arda (14) ve Yiğit (7) ile çok çokça bir araya gelmemeye ihtimam gösterirdi. 3 ay biz eşimle birebir masada yemek yiyemedik, sohbet edemedik. Evlatlarına sarılamadan gitti. Bu ne kadar acı bir şey ama yaşayan biliyor.”
“GÖRÜNTÜLÜ GÖRÜŞTÜK, 20 DAKİKA SONRA MEVT HABERİ GELDİ”
Eşinin Mayıs ayı başlarında bir gün uzun bir ameliyat dönüşü çok yorgun ve bitkin bir biçimde haneye geldiğini anlatan Çevli, hastaneye yatma sürecini şöyle özetledi:
“Ertesi gün titremeler, ağrılar başladı. Çalıştığı hastanede yapılan testin olumlu olduğu anlaşılınca tedavi çin öbür bir hususî pandemi hastanesine yatırıldı. Bize de test yapıldı çabucak. Çocuklarda bir şey yoktu ancak ben olumluydum. Şanslıydım, ben de olumlu olduğum için serviste tedavi gördüğü vakitlerinde yanında kalabildim. 3 gün ona ben bakabildim. Gitgide durumu kötüleşiyordu. Nefes almakta zorlanmaya başladı. Ağır bakıma almaları gerektiğini söylediler. Ağır bakıma girerken sarılabildim en son. İkimiz de ağladık. Ancak hiç umudumuzu yitirmemiştik. Ağır bakımda satürasyonunu falan kendisi takip ediyor, mütemadi medyalar çekip herkesi uyarıyordu. Her gün manzaralı görüşme yapıyorduk. Çıkacağı günler için planlarımı anlatıyordum ona daima. Son vakitlerine sahih konuşmakta dahi zorlanıyordu. Akciğerleri çok makûs durumdaydı. Ağır bakıma yatışından 18 gün sonra falan bir sabah beni aradı. Konuşamayacak kadar berbattı. Eliyle iyiyim işareti yaptı. Sonra el salladı ve akabinde da ‘Seni seviyorum’ diye bildiri attı. ‘Ben de seni seviyorum’ yazdım. 20 dakika sonra telefonum çaldı. ‘Pınar Hanım çabucak hastaneye gelebilir misiniz, kalbi durdu, döndürmeye çalışıyoruz’ dediler. O anda dedim, her şey bitti!”
“HER GÜN İZLEDİĞİNİZ SAYILARDAN BİRİ SİZ OLUYORSUNUZ”
“Hastalığın birinci belirtileri, durumunun ağırlaşması, ağır bakıma girmesi ve vefat etmesi 20 gün içerisinde oldu” diyen Pınar Çevli, szölerini şöyle noktaladı: “Yarım saat evvel konuştuğunuz bir kişi, size el sallıyor, ‘Seni seviyorum’ diyor; yarım saat sonra mevt haberini alıyorsunuz. Bu bu türlü bir şey işte. O günlerde diyordum ki, makûs olsa da hiç ayağa kalkamazsa da kâfi ki yaşasın. 3 ay boyunca kızına sarılamadı, büyük oğlumuzu göremedi. Küçük oğlumuzla bir araya gelip vakit geçiremedi. Ben eşime sarılamadım. En son ağır bakıma götürürlerken sarılabilmiştim. Sevdiğiniz bir insanın son anında yanında olamayabilirsiniz, günlerce göremeyebilirsiniz, dokunamayabilirsiniz. Bu, eşiniz, ananız tahminen evladınız bile olabilir. Bunun şakası yok. Ekranlardan günlük izlediğiniz o sayılardan bir tanesi bir gün siz oluyorsunuz. Sessiz taşıyıcı o kadar çok ki! Daima ‘Gelmeyin hastanelere, bir baş ağrısıyla, bir kırgınlıkla gelmeyin. Kuşkulu durumunuzda belirlenmiş pandemi hastanelerine başvurun. Oralarda önlemler daha yüksek. Hem kendiniz hem sıhhat çalışanlarını koruyun. Gereksiz konuma dışarı çıkmayın, AVM’lere gitmeyin, kendinizi andırmayın. Kendinizi bu virüse öldürtmeyin, önleminizi elden bırakmayın’ derdi.”
– İstanbul
Kaynak: DHA
Haberler.com
