Eski rutinlerini özleyen
Çocukların hayat biçimleri değişse de gelişimsel gereksinimleri birebir kalıyor. Oyun ve akran alakası çocuklarda en temel gereksinim olarak öne çıkıyor. Mütehassıslar ebeveynler için çocuklarına arkadaşları ile oynayacakları inançlı oyun ortamını oluşturmaları gerektiğini vurguluyor
Yaklaşık üç ay süren koronavirüs periyodu noktasını aralı toplumsal hayata bıraktı. Yeni süreçle birlikte çalışan çiftlerin akıllarındaki en kıymetli soru kreş ve anaokullarının bu sürece nasıl hazırlandıkları oldu. Pandeminin ortaya çıkardığı yeni ömür biçiminde en çok etkilenen yaş kümelerinden bir tanesi de 0-6 yaş kümesi. Bilhassa ana ve babası çalışan küçük çocuklar için kısıtlamanın birinci günleri tahassür giderme ile geçti. Gelgelelim hasret duyulan birliktelik hem ana babalar hem de çocuklar için daha sonra noktasını can problemi ve tükenmişliğe bıraktı. Bu durumun beklenilen bir reaksiyon olduğunu belirten uzamanlar, çocukların günlük rutinlerini özlediklerini söylüyor ve ekliyor: “Çocuklar arkadaşları ile oyun oynamak, açık havada koşmak, zıplamak, tırmanmak ve sevinç çığlıkları atmak istiyor.”
Kreş ve anaokullarında saat başı eller yıkanıyor
İstanbul Haber Üniversitesi Sıhhat Bilimleri Fakültesi Çocuk Gelişimi Kısım Lideri Prof. Dr. Mesude Atay, çocukların karantina sürecinde neden daima meskende kalmak zorunda olduklarını anlamlandıramadıklarını söyledi. Atay, “Büyüklerin Covid-19 için yaşadıkları kaygı ve telaşları, onlar da yaşamaya başladı. Tam olarak mana veremeseler de ana, babaları ve kendileri için korktular. Ebeveyne daha çok bağlandılar. Çocukların pandemi öncesinde benimsedikleri, anlamlandırdıkları bir tertipleri ve rutinleri vardı. Her şey birden çok farklılaştı. Pandemi öncesinde kullanmaları kısıtlanan tablet, cep telefonu üzere ekranlar bu süreçte tüm aile bireyleri üzere çocukların da günlük hayatlarının ayrılmaz bir kesimi haline dönüştü” dedi. “Yeni Normal” kavramı başlayınca, küçük çocuğu olan ebeveynler ikiye bölündü diyen Prof. Dr. Mesude Atay, bir küme çiftin çocuğunu anaokulu ve kreşlere göndermeme kararı alırken, bir kümenin ise gönderdiğini lisana getirdi. Atay, şöyle devam etti: Kısıtlamalar yavaş yavaş kaldırılırken çocukların bir kısmına “haydi mektebe geri dönüyorsunuz”, “anne-babalar da işlerine yine başlıyor” açıklaması yapıldı. Gelgelelim hiçbir şey eskisi üzere olmadı. Çocuklar mektebe daha evvelki alışkanlıklarla ve mektebin kendine mahsus ve çocuk odaklı son kademe doğal olan rutinleriyle geri dönmedi. Çocuklar, pek çok yeni kurallar ve daha evvel hiç deneyim sahibi olmadıkları bir düzenle karşılaştı. Örneğin maskelerle kreşe gittiler. Hocalar maske ile çocukları karşıladı Hocalarının ve arkadaşlarının sımsıcak kucaklaşmalarından çocuklar mahrum kaldı. Öncelikle kurallara entegrasyon göstermekte zorlandılar. Mütemadi ateş ölçümleri yapılıyor. Çocukların neredeyse saat başı elleri yıkanıyor. Çocukların bulundukları ortamlar sık, sık temizleniyor. Tıpkı vakitte daima çocuklara kendilerini virüsten korumak için haber ve ihtarlar veriliyor.”
Ayrılık telaşı ve kaybetme korkusu öne çıkıyor
Çocuklarının virüs kapmasından korkan ve kurumlara gereken önlemlerin alınması konusunda itimat duymayan ebeveyn ise çocuklarını konutta tutma kararı aldı. Bu durum da çocuklarda akran yoksunluğu, özgürce hareket etme, yaparak ve yaşayarak öğrenme, iş birliği yapma ve paylaşma üzere birçok sorunu ortaya çıkardı. Çocuklar bu sayede deneyimlerden mahrum kalmaya başladı. Meskende hareketsiz kalan çocuklar her geçen gün teknoloji aletlerine bağımlı oldu. Prof. Dr. Mesude Atay, mektep öncesi çağı denilen 0-6 yaş kümesinde münhasıran 2-6 yaş kümesinin pandemi ile orijinal bir çocukluk çağı yaşamaya başladıklarını tabir etti. Ebeveynler için çağdaş hayatın toksinlerinden çocuklarını nasıl arındıracaklarını düşündüklerini belirten Atay, bugünlerde ortaya çıkan “Pandemi Çocukluğu” kavramına işaret etti. Meselelerin üzerine yenilerinin eklendiğinin altını çizen Atay, mesken ortamında çocukları sakin tutacak ve konutta huzur sağlayacak “elektronik bakıcı” diye tabir edilen ekran bağımlılığının artığını kaydetti. Bir sair sorun olarak çocuklarda huzursuzluk, telaş ve endişe seviyesinin artmasına dikkat çeken Atay, şöyle devam etti: “Değişen hayat biçimleri ne meskende ne de mektep öncesi kurumlarda çocukların gelişimsel gereksinimlerine karşılık vermiyor. Çocuklarda birçok davranış sorunları görülüyor. Konutta uzun mühlet anne-baba ile birlikte vakit geçiren çocuklarda ayrılık derdi, kaybetme korkusu ortaya çıkıyor. Kendi başına yapabildiği ve kullandığı pek çok beceriyi anne-babaya yaptırmaya başlayan çocuklarda uyku sorunları görülüyor. Anne-baba ile yatmak istiyorlar. Mütemadi olarak virüsten korunma ismine, yetişkin baskısının üzerinde olması çocuklarda davranış meselelerini ortaya çıkarıyor. Beslenme bozuklukları ile fizikî büyüme sıkıntıları ortaya çıkıyor. Hareketsizlik ve sıhhatsiz beslenme fizikî büyümeyi olumsuz yanda etkiliyor. Konutta kalan çocuklarda sıhhatsiz atıştırma tüketimi dikkat çekiyor.”
Ebeveynler çocuklarına öpüşmeyi engelletmeli
Bu süreçte yaşanan meselelere karşı tedbirlerin alınması ismine ebeveynler için tekliflerini sıralayan Prof. Dr Mesude Atay, çocukları olan çiftler için çocuk oyun ortamlarının dezenfektan edildiğinden emin olmaları gerektiğini kaydediyor. Çocukları yiyecek- içecek paylaşımı yapmamaları konusunda uyaran Atay, “Ebeveynler dışardan konuta gelir gelmez çocuklarını banyo yapmalarını sağlamalı. Panik yapmadan güya oyun kuralıymış üzere sarılma ya da öpüşmeyi engellemeli. Oyuncakları meskene gelince dezenfekte etmeli. Bu kurallar çerçevesinde emin olunan ebeveyn ve çocukları ile bir araya gelinmeli. Teknoloji aletlerinden çocukların arkadaşları ile sohbet edebileceği ortamları organize etmeli” diye konuştu.
Kaynak: Bültenler
Haberler.com
