Yirmi beş yılı aşkın bir müddettir gazetecilik yapan müellif Pınar Çelikel’in üçüncü romanı ‘YA BİR BULUTSAN’ sırların nesiller sonra da ortaya çıktığını vurgulayan bir aile öyküsü. Artemis Yayınları’ndan çıkan kitap okuru Moda’dan İskenderun‘a oradan Tebriz‘e sanal bir seyahate çıkarıyor tıpkı vakitte.
Farklı hayatlardan bayan öykülerini mevzu eden romanlar yazan Pınar Çelikel’in üçüncü romanı yeniden bir bayanı anlatıyor: 23 yaşına değerli kayıplar yaşayarak giren, İskenderunlu Rânâ’nın aile sırlarına ve kendine yanlışsız yaptığı seyahati mevzu alıyor.
Herkesin hayatının bir devrinde kendine sorduğu, “Nerden geldim?, nereye gidiyorum? ve neden ben?” sorularının peşinden giden bu genç kızın aile geçmişinde bulduğu karşılıklar onu mimarlık öğrencisi olduğu İstanbul‘dan hiç iddia etmediği bir yere, Tebriz’e götürüyor.Üstelik bu arayış öbür dünyanın eşiğinde Rânâ’ya hiç beklemediği bir yol arkadaşı kazandırıyor.
“Hiçbir sır kapalı kalmaz!” Müellif Pınar Çelikel, bunu şöyle anlatıyor: “En kısa haliyle, ‘geçmiş bir ailenin peşini bırakmaz,’ diyebiliriz. Ya da fizikî özellikler kadar ruhsal özelliklerin ve yaşanmışlıkların da genetik kodlarla nesilden nesle aktarıldığını varsayabiliriz. Buna yarım kalan aşklar da dahil! Hani, büyüklerin bir deyişi vardır: “Dedesi üzüm çalmış, torununun dişi kamaşmış.” Onun üzere bir şey. Rânâ’nın kıssası buradan yola çıkıyor. Sonrasının ne kadar yanlışsız, ne kadar mistik olduğu okura kalmış.
Romanın en can alıcı, ilgi uyandırıcı kısmı Tebriz. Çok bilinen, herkesin “Aaaa ben de gördüm,” diyebileceği bir destinasyon değil… Ancak kitapta kıymetli bir rolü var. Bilhassa Şah Gölü Parkı ve Rûmi ile Şems’in karşılaştığı sokak çok ilgi cazibeli. Muharrir İran‘ın kendisi için ehemmiyetini şöyle anlatıyor: “İran benim için değerli. Birinci defa yedi yıl evvel gitmiştim. Önyargılarım vardı, herkes üzere. Başörtüsünün bir mecburilik olmasına hudut olarak gittim mesela. Başka yandan tarihi, kültürü ve inançlar hakkında çok okumuştum. Katiyen gözlerimle görmem gerekiyordu. Şiraz, İsfahan, Yezd, Kum, Tahran’da beklediğimden çok daha fazlasını buldum. En sevdiğim kentler listesinde Şiraz ve İsfahan birinci sıralara yerleştiler. Kusursuz arkadaşlar edindim. Gidiş gelişler başladı. O seyahatte Tebriz eksik kalmıştı. Sonrasında yalnızca Tebriz için gittim İran’a. Dolaşmaya, vakit geçirmeye, iyice anlamaya… Orayı daha da çok sevdim. Aradığım pek çok karşılığı buldum. Gitmeye de devam ediyorum. Artık turist değilim, konuğum.”
Günümüzde pek bilinmeyen ve konuşulmayan bir İran tarihi de var romanda. “Devrim’den evvel Paris üzereydi sokaklar,” klişesinin ötesinde bir tarih. Biraz daha eskilere gidiyor Çelikel kıssasında ve bugünle bağlar kuruyor. Okurda da daha fazlasını bilme ve araştırma isteği uyandırıyor. Mesela Rûmi ile Şems’in Tebriz’de karşılaştığı sokak gerçek mi? üzere sorular ile kitap bitse bile okurun aklı bu öyküde kalıyor.
Art Kapak
Hayattaki en değerli şeyler birden fazla vakit bitti derken başlayanlardır. En ısıtangüneş, karanlığın akabinde doğan, en umutlandıran kişi, düşerken kaldırandır. Rânâ, hayatındaki en kıymetli insanların kaybıyla sendelerken tutunacak bir kısım, yaslanacak bir duvara muhtaçlık duyuyordu. Ailesi, arkadaşları vardı elbette lakin onu ayağa kaldıracak temel kişi kendisiydi.
Pekala kimdi gerçekte Rânâ?
Hayatta kendi yolunu çizmeye çalışan bu gencecik kızın hedefi neydi ve yüreğini aydınlatacak gücü nereden bulacaktı?
Hiç beklemediği bir anda ellerinden kayan babaannesinin bir ömrü saklayan çekmecelerinde bulduğu birkaç mektup, onu geçmişin kapalı kalmış sırlarına götürdü. Ailesinin içinde tekrar eden bir baht mi vardı? Rana’nın içindeki düğümü, babaannesinin aslında herkesten gizlediği geçmişi mi çözecekti? Üstelik sararmış mektuplar ve fotoğraflarla peşine düştüğü bu geçmiş masalı, onu uzaklara, ta İran’a götürecek, bir diğer dünyanın eşiğinde ona hiç beklemediği bir yol arkadaşı kazandıracaktı.
İskenderun’un deniz kokan yollarından Tebriz’in şiir, sanat, tarih dolu masalsı sokaklarına uzanan seyahatinde ailesinin geçmişini, kendi hayat hedefini, geleceğinin yol haritasını keşfeden bir genç kızın kıssası…
Müellif hakkında
1978 Tekirdağ, Çorlu doğumlu. Babasının ve annesinin memuriyetleri nedeniyle sırasıyla Tekirdağ, Hatay, Kars ve İstanbul’da okula gitti. İstanbul Üniversitesi, Bağlantı Fakültesi, Gazetecilik Kısmı’nı 1999’da bitirdi. Üniversitenin birinci sınıfında Yeni Yüzyıl Gazetesi’nin Kültür-Sanat servisinde çalışmaya başladı. Gazetecilik yaptığı 25 yılın; 9 yılını günlük gazetelerde, 3 yılını bir yayınevinde, (Kısa bir süreyi bir sanat galerisinde ve bir plak şirketinde) bir öbür 9 yılını da mecmualarda geçirdikten sonra artık 4 yıldır, JOURNAL isimli kendi içerik ajansının ortağı. Birinci romanı Haziran 2017’de 35 ÇOK HOŞ GELSENE ismiyle Artemis Yayınları’ndan çıktı. Yakın vakitte bu kitap StoryTel’de oyuncu Pınar Altuğ tarafından seslendirildi. İkinci romanı KENDİMİ ARARKEN SENİ BULDUM Ekim 2018’de yayınlandı.Üniversitelerin irtibat fakültelerinde medya ve yaratıcı müelliflik dersleri veriyor.Ayrıca İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Eski Yunan Lisanı Edebiyatı öğrencisi. Günlük yazılarına, hikayelerine pinarcelikel.com dan ulaşabilir, Instagram’dan pinarcelikell ismiyle takip edebilirsiniz.
Haberler.com
