Meslekte 20’nci yılınız. Bu 20 yılı nasıl tanım edersiniz?
Bazen “Zaman nasıl geçti habersiz” diyorum bazen de “Dolu dolu geçti” diyorum. Bu süreçte hayatta yetişebildiğim şeyler kadar yetişemediklerim de oldu. Bazen koşturmaktan yapmak istediklerime fırsat bulamadığımı hissettim bazen de kendimi yapmak istediğim şeyin içinde buldum ve öteki şeyleri görmezden geldim. Kendimle ilgili yeni fark ettiğim bir durumu paylaşayım; eskiye dair bir olayı anlatırken genelde “10 yıl önce” diyorum. Lakin üzerlerinden 15-20 yıl geçmiş. Bünyem 20 yıl evvelki bir olayı anlatıyor olmaya alışık değil. Bunu yeni yeni kabul ediyorum.
Mesleğiniz boyunca 22 sinemada oynadınız. İnanılmaz bir muvaffakiyet. Neler söylemek istersiniz?
Bunların 10’u başrol… Olağan ki kendimi çok şanslı hissediyorum. Sevdiğim ve seçtiğim işi yapabilme lüksüm oldu. Bu yolda çok gayret sarf ettim ve çaba gösterdim. Bir manada karşılığını gördüğüm için kendimi şanslı hissediyorum. Evet, baht da gereklidir bu meslekte lakin bunun için epey fazla uğraş sarf ettiğimi söylemeden geçemeyeceğim. Devrin en kıymetli direktörleriyle çalışma bahtım oldu. Filmlerimi izlemiş sonra direktör olmuş, birinci sinemasını çeken direktörlerle de… 20 sene yalnızca bu sinemaları çekmekle geçmedi, birebir vakitte daima sahnedeydim. İki katı kadar da tiyatro oyununda oynamışımdır ve yüzlerce kısım dizi de… Benim için dolu dolu geçen bu 20 yıl için söyleyebileceğim çok şey var. Lakin galiba en kıymetlisi; istemek, çalışmak ve efor göstermek. Bunların hayatta bir karşılığı olduğuna inanıyorum.
“Yazgı”daki performansım diğer sinemaları getirdi
Oynadığınız sinemalar çoğunlukla sanat sinemaları miydi? Bu ülkede oyunculuk yapan birçok insanın hayalini gerçekleştirmek nasıl bir his?
Aslında hayalimi gerçekleştirmeye değil de daha çok kendimi gerçekleştirmeye çalıştım. Hayallerim yok muydu? Elbette vardı. Lakin işe, şu anda bulunduğum yerin hayalini kurmakla başlamadım. Hayalim öncelikle iyi bir oyuncu olmaktı. Bunun nasıl olacağını da bilmiyordum… Birinci evvel bana verilen işi en iyi biçimde yapmaya çalışmam gerektiğini öğrendim. Sonra donanımlı olmam gerektiğini öğrendim. Müjdat Gezen Sanat Merkezi’nde okudum ve çok çalıştım. Ben yapabileceğimin en iyisini yapmaya çalışmakla uğraştım. Karşılığında da okulu birincilikle bitirdim… Bütün maksadım tiyatro sahnesine çıkmaktı lakin okuldaki performansım sayesinde “Üçüncü Sayfa” sinemasında bir rol için önerildim. Oradaki performansım sayesinde Zeki Demirkubuz, “Yazgı” sinemasındaki başrolü bana verdi. Tiyatroma devam ettim. “Yazgı”daki performansımı görenler beni öbür sinemalara davet etti. Yani diyeceğim o ki ben uğraştıkça hayallerim teker teker gerçek olmaya başladı. Evet, talih da gerekli bu meslekte ancak nitekim ne istediğini bilen ve bunun için çabalayan insanların istediği şeye ulaşmasını da mümkün görüyorum. Bahtı yaratan insanların kendileri.
Yeni sinemacılarla çalışmak istiyorum
Sanatsal sinemalarda rol alan oyuncularla tanınan dünyadakiler birbirine aralıklı. Bu durum nasıl aşılabilir?
Aslında dal evvelden daha mesafeliydi şimdilerde birbirine biraz daha yaklaştı. Bundan 20 yıl evvel televizyonda, reklamda ya da öbür alanlarda tanınan olmuş, ünlü olmuş beşerler sanat sinemalarında pek yer bulamazdı. Meğer artık herkes her şeyin içinde olabiliyor. Herkes birbirinin alanını kullanmaya çalışıyor. Zira öyküler, anlatım biçimleri değişti. Algılar da değişti.
Bazen sahnede ya da televizyonda gösterilen bir performans bir oyuncuya sinemanın kapısını açabiliyor. Sinemadaki bir performans da televizyonun yolunu açabiliyor. Lakin yeniden de hayata, sanata bakışıyla yan yana duramayacağını düşünüp tanınan kültür izleri taşıyan rastgele bir figürü sinemasında kullanmak istemeyen direktörler var.
Birinci sinemasını çekecek sinemacılara kapınız açık mı?
Sinemada geçirdiğim 10 yıldan sonra beni izlemiş ve beni düşünerek rol yazmış direktör arkadaşlarımla tanıştım. Bana ulaştılar, benimle çalışmak istediklerini söylediler. Bu doğal çok güzel bir etkileşim. 90’larda hepimizi çok heyecanlandıran Türk sinemasına yeni bir soluk getiren “Yeni Sinemacılar”la sinemaya başlamıştım. 10 yıl sonra bu arkadaşlar benim için ikinci yeniler oldu. Buluştuğumuz ortak nokta doğal ki sinemaydı. Kendi çaplarında büyük muvaffakiyetler kazanmış birinci sinemalarda oynadım. Umarım yeni onlarca sinemacı ile çalışma bahtım olur…
Daha fazla risk almak istiyorum
Hayalini kurduğunuz bir rol var mı?
Bu 20 yıl içinde yetişemediğimi düşündüğüm şeyler oldu. Ayrıyeten dolu dolu ve olması gerektiği üzere hissettiğim anlar da oldu. Fakat ne yazık ki ya da iyi ki her şey olması gerektiği vakitte oldu.
20 yılı düşününce mesleğinizi nasıl değerlendiriyorsunuz?
-“Bir gün kendi yarattığım bir karakteri yazmayı, oynamayı ve çekmeyi çok isterim. Bu ne vakit olur, şimdilik bilemiyorum. Fakat tiyatroda direktörlük yapmayı, oyun sahneye koymayı çok istiyorum ve bu şimdilik çok daha yakın geliyor.”
Kaynak: Hürriyet
Haberler.com
