Etrafındakilerin bir zanaatı varken kendisinin işsizliği içinde ukde kalan Günay, Kemal Sunal’ın Şark Bülbül’ü sinemasından esinlenerek 2010 yılında kendi işini kurdu. Sinemanın “Mazlum’u getirin bana” ünlü repliğinden yola çıkarak, canı sıkılan, işverenine, eşine kızan, gerilim atmak isteyenlerden para karşılığında dayak yemeye başladı.
Başvurusu 2012’de onaylanan ve “Stres Koçu” markasını Türkiye Patent Enstitüsü garantisi altına alan Günay böylece Türkiye’nin birinci tescilli dayak yiyen adamı oldu.
“BİR RAHATLAMA ORTAMI SAĞLIYORUM”
Gerilim Koçu’nun, insanlara depresyon, panik atak, kasvet, hudut hastalığı üzere durumlarda profesyonel takviye sağlayan, aktiflik düzenleyen kişi olduğunu anlatan Günay, mesleğini icra ederken uyguladığı teknikleri şöyle anlattı: “Kemal Sunal’ın Şark Bülbül’ü sineması vardı. İşverenine kendini dövdüren bir insan karakteri vardı. Ben bu mesleğe dönüştürmek için kendime vuruşlar yaptırarak bu işe başladım. Haykırma, bağırma, çağırma, bilinçaltındaki olumsuz niyetleri ve hisleri (endişe, öfke, kıskançlık, korku) gerilim koçuna yansıtılması aslına dayanan metot. Daha sonra zararsız unsurları (yumurta, meyve, pasta, su balonu) kendime attırma metodunu çıkardım. Bir diğer metotta ise danışanımı yaşadığı ilgisinde aldatan kişinin fotoğrafından hazırlanan maskeyi yüzüme takıyorum. O canlandırma esnasında danışanımın içindeki öfke, kin, bilinçaltındaki fikir ve fikirleri kendime yönlendiriyorum. Bu metotta danışanımın sevmediği siyasetçiyi, sanatçıyı, düşmanı olan insanı da canlandırıyorum. Ona gaz vermek için onu, o atmosfere sokuyorum. Bir rahatlama ortamı sağlıyorum.”
“HER MÜŞTERİYE GİTMİYORUM”
Seanslarının 10-15 dakika sürdüğünü aktaran Günay, “Kimileri beni tanımak istiyor, ‘Nasıl bir adam?’ diyor. Anlıyorum ben davranışından, telefonu açmasından. Biliyorum ki bu müşteri ıstırabından değil de egosunu tatmin etmek istiyor. Bir defaya mahsus onlara fiyat veriyorum. Her müşteriye gitmiyorum. Yüz yüze geldiyse ne maksatla geldiğini anlıyorum. Öncelikle sebebini, ana konusunu öğrenmeye çalışıyorum. Sahiden bir badiresi mı var ya da bir medet mi umuyor, hiçbir deva bulamadığı şey ne? Onun başındaki temel temayı çözmeye çalışıyorum. Bu şahıslara karşı nasıl davranacağımı biliyorum lakin egosunu tatmin etmek için benimle bir aktivite yapmak isteyenler olduğunda da onları da geri çevirmiyorum zira bu işten ekmek yiyorum. Ona nazaran de bir fiyat belirliyorum. Karşımdaki kişi arka niyetli, berbat niyetli olduğunda, bunun karşılığında maddi ya da manevi bir şey vermeyeceğini anladığımda geri çeviriyorum. Vaktim da kısıtlı. Günde en fazla gidebileceğim müşteri 2-4’tür. Benim çalışma formum insanların meskenlerinde, ofislerinde ya da spor salonlarında aktivite uygulama.” diye konuştu.
İşini yaparken profesyonel düşündüğünü, yaşadığı olayı kendisine yansıtmadığını, güya bir tiyatro yahut sinema çevirmiş üzere davrandığını anlatan Günay, “Sinirlenmeden, müşterinin yerine kendimi koymadan, yapılan davranışı bir tiyatro, sinema üzere düşünüyorum. Bana karşı yaptığı kusurlu konuşmaları, telaffuzları, fikirleri, üzerime alınmıyorum. Zira o insanın benimle bir hasımlığı yahut düşmanlığını yok. Onun da benimle olmadığını bildiğim için bu mevzuda rahat oluyorum. Diyelim ki Ahmet ve ya Ayşe’ye bağırıyor, o ismi bilhassa rica ediyorum ki benim adımı karıştırmasın.” dedi.
Bedenine ziyan gelmemesi için birtakım tedbirler aldığını aktaran Günay, “Bir bayanın kuvveti en fazla 12-14 yaşındaki bir erkek çocuğu kadardır. Burun kemiği ve haya bölgesi hariç bedenime vurduruyorum. Bazılarına boks eldiveni de veriyorum. Erkeklerde ise daha korunaklı bir sisteme geçiyorum. Kimileri kask takmamı istemiyor. Ben de ellerimle yüzümü kapatarak vurmasını sağlıyorum.” tabirlerini kullandı.
ZİNDE KALMAK İÇİN SPORU AKSATMIYOR
Günay dayak yemeden evvel müşterilerinin içinin rahat etmesi için bu işi kendi isteğiyle yaptığına dair evrak imzalatıyor. Formunu korumak için spor yapmayı aksatmayan gerilim koçu, günde iki öğün yemek yiyor ve uykusuna da dikkat ediyor. Gündelik hayatta bayanların yükünün daha ağır ve daha çok sorun yaşadığını belirten Günay’ın, müşterilerinin yüzde 70’ini de bayanlar oluşturuyor. Türkiye’nin tescilli dayak yiyen adamı, bayanların altın günlerine ve bayan günlerine de ekmek parası için gittiğini söylüyor.
AMİŞLER, YUMURTA, DOMATES FIRLATTI
Hasan İstek Günay, 2015 yılında Amerika’ya gitti ve birkaç hafta evvel İstanbul’a döndü. 6 yıl ABD’nin farklı eyaletlerinde mesleğini da icra ettiğini söz eden Günay, yurt dışındaki tecrübelerini şöyle aktardı: “Gurbette lisan bilmediğim için mecburen bu işe girdim. Toplumsal sorumluluk projesi altında girdim, para karşılığı olmadan. Metotlarımı Türk müziği ile ‘tulumba’ ismiyle lanse ederek uyguladım. ABD’de huzur konutlarında, askeri emekli lokallerinde, belediyelerin karnaval, panayır üzere etkinliklerinde işimi yaptım. Green Kart alana kadar çalışma yasağım vardı. Konutta, odada, bahçede oturmam lazımdı. 17. yüzyılın alışkanlıklarıyla yaşayan ve teknolojiyi büsbütün kullanmayan Amişler ile tanışma fırsatı buldum. Hayatlarını inceledim. Barter yolu alışveriş yapıyorlar. Parayı çok sevdiklerini fark ettim. Konutta yaptığım künefe, kebapları onlara ikram ederek samimiyet kurdum. Çalışma yasağımın olduğu bu devirde ne yaparım diye düşündüm. Dart üzere kendimi amaç tahtası yaptım. Yumurta, domates ve yumuşak meyveleri kendime attırarak cümbüş ismi altında gençlerle aktivitelerimi yaptım. Para almıyordum fakat aktiflik karşılığında, hayvan eserleri alıyordum.”
Günay, ABD’de çalışma müsaadesini aldıktan sonra da lisan bilmediği için akaryakıt istasyonunda birebir işi yapmaya devam ettiğini, deposunun tamamını dolduranlara metotlarını uygulattığını söyledi.
“HAYAT BİR HENGAMEDİR, MÜCADELEDİR”
Hasan İstek Günay, “Hayat bir arbededir, çabadır. Biz de bu çabalara, arbedelere giriştik. Yokluk da gördük, fakirlik de gördük. ‘Niye yan baktın?’, ‘Niye omuz attın?’, ‘Benim grubuma niçin laf söyledin?’, ‘Niye sen bu mahalleden geçiyorsun?’… Hayatın içinden geldik ve bunları dolu dolu yaşadık İstanbul sokaklarında, dehlizlerinde. Ezildik de dayak da yedik lakin dayak atmayı da öğrendik. Çok büyük bir ders çıkararak, hiçbir insanı ezmemek için de gayret ettik. Fiziken hengamenin dışında her türlü arbedeyi veriyorsun, çaba ediyorsun hayatla.” dedi.
Yaptığı iş münasebetiyle yakın etrafından de değişik yansılar aldığını anlatan Günay, “Art niyetlilere dedim ki bu işe girdik, gittiği yere kadar gideceğiz. Alnımızın akıyla çalışıp, emeğimizle helal lokmamızı kazanıyoruz. Biz de bu türlü bir yolu seçtik, buna hürmet duymanız lazım dedik.” sözlerini kullandı.
Gerilim koçu olmak isteyenleri eğitmek isteyen Günay, 3-5 yıl daha dayak yedikten sonra bayrağı gençlere devretmeyi düşünüyor.
Haberler.com
