Altınbaş Üniversitesi Çarşamba Buluşmaları, bu hafta “Covid’e Hasta Bakışı: Gerçek Hayat Deneyimleri” başlığı altında düzenlendi. Programda, koronavirüsü farklı klinik düzeylerde geçiren hastalar, yaşadıkları süreci anlattı.
Pandemi döneminde çevrimiçi programlarla devam eden Altınbaş Üniversitesi Çarşamba Buluşmaları bu hafta, “Covid’e Hasta Bakışı: Gerçek Ömür Deneyimleri” başlığı altında düzenlendi. Moderatörlüğünü Altınbaş Üniversitesi Tıp Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Tunç Fışgın’ın yaptığı programa konuk olan Altınbaş Üniversitesi Medical Park Hastanesi Genel Müdürü Dr. İsmail Akdemir, Tıp Fakültesi öğrencisi Asistan Doktor Aslı Parıltı Güngör ve Y. Mimar Kayhan Çakanel de Kovid-19 tedavisini tamamlamış hastalar olarak tedavi süreçleri ve akabinde yaşadıklarını anlattı.
Kovid-19’u farklı klinik düzeylerde geçiren farklı mesleklerden isimler de yaşadıkları süreci tıbbi, insani ve toplumsal açılardan ele alarak tedavi devri ve sonrası tecrübelerini paylaştı.
“REHAVETE KAPILMAYIN”
Programın açılış konuşmasını yapan Prof. Dr. Tunç Fışgın, Türkiye’nin ve tüm dünyanın koronavirüs salgınıyla sıra dışı bir süreçten geçtiğini belirterek bir yılın sonunda tünelin ucundaki ışığın biraz da olsa görünmesinin umut verici olduğunu söyledi. Türkiye başta olmak üzere alınan ağır önlemlerle salgının şiddetini bir ölçü azaltsa da rehavete kapılmamak gerektiğini söz eden Fışgın, “Başlayan aşılama çalışmalarıyla birlikte bu salgını daima birlikte aşacağız ve çok daha sağlıklı ve mutlu günlere ulaşacağız. Öncelikle pandemi döneminde çok büyük uğraşlar veren, zamanının büyük bir kısmını salgına ayıran ve ömrü pahasına bu işle uğraşan sağlık çalışanlarına hürmetlerimi sunuyor ve gönülden teşekkürlerimi iletiyorum. Ayrıyeten salgın nedeniyle kaybettiğimiz hastanemizin bedelli başhekimi Dr.Engin Türkmen dostumuzu da burada hürmet ile anıyorum” dedi.
“HASTALIĞA YAKALANDIĞIMI KABUL EDEMEDİM”
Covid-19 enfeksiyonu tanısıyla hastanede tedavi gördüğünü belirten program konuklarından Y. Mimar Kayhan Çakanel, hastalığı orta-ağır seviyede geçirdiğini söyleyerek, “Ben çok net bir söz ile bu hastalık bana gelmez diyenlerdendim. Virüse yakalandığımı öğrendiğimdeyse inanmak istemedim, ‘olamaz’ dedim, kurallara bu kadar uyuyorken hastalığa yakalandığımı kabul edemedim. Gerek çalışma hayatında gerek toplumsal hayatta profesyonel maske üstünde cerrahi maske olmadan sokağa çıkmayan, mesafeleri iki katına çıkararak önlem alan bir beşerim. Hasta olduğumda da herkes üzere konutta sinema izleyerek, kitap okuyarak geçiririm, belki de dinlenirim üzere düşünüyordum fakat yaşadığım süreçleri kıymetli hekimlerim biliyor. Onları yaşadıktan sonra bu sürece daha önemli bakmayanları uyarmak artık benim misyonum oldu” biçiminde konuştu.
Aldığı teşhis sonrası birinci başta ailesiyle iletişimi çok süratli kestiğini ve bu hastalığı deneyimlemenin çok zor bir süreç olduğunu anlatan Çakanel, sözlerine şöyle devam etti:
“Allah kimseye yaşatmasın. Hızla değişen klinik tablolar gerek kan bedellerinde gerek ciğerle ilgili bulgularla süreç bambaşka yerlere gidebiliyor. Odamdan mutfağa su almaya gidemez hale geldim. Nefes almakta zorlandım, yutkunmakta bile zorlandığımı çok iyi hatırlıyorum. Maske, mesafe ve temizliğe uyarak, söylenen kurallara sıkı sıkı sarılarak bu hastalığı üstümüze gelmeden bertaraf etmenin yolunu bulmak lazım.”
“KENDİMDEN ÇOK ARTTA BIRAKACAKLARIMI DÜŞÜNDÜM”
Tedavisi boyunca kaldığı hastanede, 14-15 gün hastane koridoruna bile çıkılamayan bir ortamda, ağır bir izolasyon geçirdiğini söyleyen Çakanel, hastalığı atlatıp sıhhatine kavuşmuş olsa dahi kendisini korumaya aldığını ve bir mühlet daha bu izolasyonu korumak gerektiğini düşündüğünü belirterek şunları söyledi:
“Hayatımın hiçbir periyodunda insanlardan bu kadar kendimi geri çekmedim. Şu anda da annem, babam, çocuklarım, eşim ve işe gittiğimde yaptığım limitli görüşmeler dışında görüşme yapamıyorum. Bunu ne vakit aşarım bilmiyorum ve açıkçası çok da zorlamak istemiyorum. O birebir izolasyonun etkisi olsa gerek şu anda insanlardan kendimi çok soyutlamış durumdayım ve bu türlü bir şey yapacağımı hiç düşünmezdim.”
“AİLE TABİBİM HER GÜN ARADI”
Kovid-19 tedavisini tamamlayarak sıhhatine kavuşan Tıp Fakültesi öğrencisi Asistan Doktor Aslı Parıltı Güngör de aldığı tedbirlerle kendisine virüs bulaşmasının imkansız olduğunu düşündüğünü söyleyerek yaşadığı enfeksiyon sonrası bulaşın her yerde olabileceğini anladığını belirtti. Hekim adayı olarak empati yeteneğinin güçlendiği bir devir yaşadığını söyleyen Güngör, “Herkes enfekte olabilir bunu görmeye başladım. Yakın çevremizde de görülmeye başladıktan sonra bende bilinçlenme arttı. Hastalığım boyunca aile hekimim tarafından her gün arandım. Test yaptırdığım birinci günden itibaren aile hekimim beni aramaya başladı, ‘herhangi bir meseleniz var mı, ilaçlarınızı kullanmaya devam ediyor musunuz, beslenmeniz, uyumanız nasıl’ diye her gün arandım ve benden her gün süreçle ilgili bilgi alındı. Bu kadar hadise varken tek tek her hasta ile bu kadar ilgilenilmesi beni nitekim hem şaşırttı hem de gurur duydum” tabirlerini kullandı.
Hastalık hakkında bilgisi olduğunu ve bu süreçte moralli olmanın kıymetli olduğunu gördüğünü belirten Güngör, “Kendime vakit ayırdım, moralimi yüksek tutmaya ve bol bol dinlenmeye çalıştım. Yaşamla ilgili tasa etmedim. Genç olduğum ve bir hastalığım bulunmadığından kendimi biraz daha güvende hissettim. Tedavim müddetince doktorların canla başla görev yaptı, ailelerinden farklı kalarak kendi canlarını hiçe sayıp çalıştılar” diyerek bu devrin, doktorların toplumdaki öneminin daha iyi anlaşıldığı bir periyot olduğunu düşündüğünü söyledi.
“ÖLÜM KORKUSUNU YAŞIYORSUNUZ”
Test sonucunu öğrendikten sonra hastalığı kabullenmesinin 3-4 gün sürdüğünü anlatan Altınbaş Üniversitesi Medical Park Hastanesi Genel Müdürü Dr. İsmail Akdemir de ağır bakım tedavisi sınırına gelen ağır bir süreç yaşadığını belirtti. Tedavi altında 24 saatlik günün 23 saatini yalnız geçirmenin çok sıkıntı olduğunu tabir eden Dr. Akdemir, “PCR testim negatife döndükten sonra 15 gün daha yattım. O periyotta de akciğerlerde teneffüs sorunları devam edebiliyor. Kalkıp şöyle karşı kanepeye geçip oturamıyorum. Acaba şu kanepede oturabilecek miyim diye soruyor insan kendine. Ölüm korkusunu çok net yaşıyorsunuz. Yani yaşamın kıyısında, günler, saatler, dakikalar geçmiyor. Kendinizi, hayatı sorguluyorsunuz. Sevdiklerinizi düşünüyorsunuz ve bu sizde önemli derin duygusal izler bırakıyor. Balkondan gün ışığını almak, güneşin sıcaklığını hissetmek, sıcak bir bardak çayı kendi gücünüzle alabilmek ve kalkıp birkaç adım desteksiz yürüyebilmenin çok çok değerli olduğunu gördüm” dedi.
Sıhhat yöneticisi olarak Kovid-19 sürecinin Türkiye’de ve dünyadaki sıhhat siyasetlerini değiştireceğini, bir paradigma değişikliğinin kaçınılmaz olduğunu belirten Dr. İsmail Akdemir, kelamlarını şöyle sonlandırdı:
“Sürecin olumlu yanı buydu diye düşünüyorum. Tekrar insanın, insan emeğinin, insan faktörünün çok pahalı olduğu ortaya çıktı. O insani dokunuşların çok pahalı olduğu ortaya çıktı. Mart ayı sonrasında pandemi sürecinin normalleşerek biraz daha sağlıklı yürüyeceğini düşünüyorum. Pandemi sonrası sıhhat bölümünde bilhassa ayakta tedavi süreçleri tekrar şekillenecek. Hastanelerde sosyal mekanların daha geniş olduğu alanlar planlanmalı, hastanelerin dikey mimari değil yatay binalar yapılmalı.”
Kaynak: Demirören Haber Ajansı
Haberler.com
