Yakalandığı yeni tip koronavirüsü (Kovid-19) atlatan fakat ağır bakım hemşiresi olarak çalıştığı Seyhan Devlet Hastanesinde 35 günlük tedavi sürecinin akabinde annesini kaybeden Müfide Şahin, yaşadığı sıkıntı günleri gözyaşları içerisinde anlattı.
Şahin, AA muhabirine, birlikte çalıştığı arkadaşının Kovid-19 belirtileri göstermesi üzerine kendisinin de yaptırdığı testin olumlu çıktığını söyledi.
Çabucak nöbeti bırakıp anne ve ablasıyla yaşadığı meskende karantinaya girdiğini aktaran Şahin, hastalığın belirtilerini fazla hissetmediğini kaydetti.
Kendisinden 7 gün sonra da 71 yaşındaki annesinin rahatsızlandığını lisana getiren şahin, şöyle dedi:
“Karantina süremin 8. gününde içerden bir ses geldi. Kardeşim çabucak annemi hastaneye götürdü. Sonraki gün onun da Kovid-19 testinin müspet olduğunu öğrendik. Olağan sistemik hastalıkları olduğu için hastaneye yatışı önerildi. Ben konutta, o orada baktım ki çok mutsuz, bir de hastane fobisi var. ‘Evde yönetim ederim, nasıl olsa ben atlattım.’ diye düşündüm. 5 gün sonra süratlice ilerledi. Diyabet çok büyük bir dezavantaj bu hastalıkta. Sonuç olarak aksi köşe kuralı oldu. Daima hastalığı taşımaktan korkuyorduk. Kendimizden değil de yakınlarımıza bulaştırmaktan korkuyorduk, bu da benim başıma geldi maalesef.”
Şahin, 5. günün sonunda sıhhat tablosu giderek berbatlaşan annesinin kendisinin çalıştığı hastanede 35 gün ağır bakımda kaldığını belirterek, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Benim de karantina sürecim bitti, işe başlamak zorundaydım. Dedim ki ‘Hem çalışayım hem kendi anneme bakarım hem öteki hastalarla ilgilenirim’. Öbür hastalarla işlemlerimi bitirip annemin her şeyini daha sonra yapıyordum. O halde 35 gün bir sürecimiz geçti. Bu süreçte ağır bakımdaki tüm arkadaşlarım bebek üzere baktılar anneme benimle birlikte. O formda bir süreç yaşadık. Hem işlevsel tıp hem alternatif hem medikal tıp, hepsini denedik annem üzerinde. Esasen bakımda da hiçbir problem yoktu ancak maalesef hastalığın spesifik bir tedavisi olmadığı için her şey geriye gitti. Yani tek organ yetmezliğiyle annemi kaybettim ben. Birinci acile girdiğimiz dakikadan itibaren, ‘Herhalde ben bu hastalıktan öleceğim Müfide.’ diyordu. Ağır bakım sürecinde de ister istemez kayıplar uyanık hastaların önünden geçiyor. Yalnızca annem değil, öteki hastalar da tıpkı formda, bir psikoza giriyorlar. Vefat korkusu oluşuyor, annemde de bu oluşmuştu.”
“Acaba ağırlaşacak mıyım?’ diye tedirginlik yaşadım”
Çukurova Devlet Hastanesi Kovid-19 servisi hemşiresi Havva Eşki de geçen yıl marttan bu yana hastaları hayata bağlayabilmek için çaba ettiklerini virüse kendisinin de yakalandığını belirtti.
Hastalık sürecinde her günün farklı geçtiğini anlatan Eşki, “İlk 5 gün semptomsuz ve hafifti. Daha sonra akciğerlerimde tutulum oldu. Yaklaşık 10 gün hastanede tedavi gördüm. Akciğer tutulumum olup da öksürük ve nefes darlığıyla sırt ağrıları çekince ‘Acaba ağırlaşacak mıyım?’ diye bir tedirginlik yaşadım. Tedaviler iyi sonuç verdi ve şu an iyiyim.” diye konuştu.
“Kalbim yerinden fırlayacak gibiydi”
Kentte bir işletmenin sahibi Savaş Çetin de mide bulantısı, ishal ve eklem ağrıları şikayetiyle yaptırdığı testinin olumlu çıktığını tabir etti.
Öncelikle konutta karantinada kaldığını lakin durumunun berbata gitmesiyle ambulansla hastaneye götürüldüğünü belirten Çetin, “Hastaneye gittiğimde nabzım makûs ve tansiyonum çok yüksekti, çarpıntım vardı, ağır bakımda bir süre kaldım. Sıkıntı bir süreç yaşadım, etrafımdaki şahısların hayatını kaybettiğini gördüm. Güya etlerim lime limeydi, kalbim yerinden fırlayacak üzereydi.” dedi.
Çetin, hastalığı atlatmasına karşın hala birtakım kahırlarının sürdüğünü kaydetti.
Kaynak: Anadolu Ajansı / İsmihan Özgüven
Haberler.com
