Neredeyse 1 yılı aşkın müddettir koronavirüs pandemisi birçok insanın hayatını etkilemeye devam ediyor.
Yaşanan zorlayıcı his ve durumların görmezden gelinmesi problemlerin daha da derinleşip tahlilinin zorlaşmasına neden olabiliyor.
Pandemi devrinde dert, dehşet ya da gerilim içeren niyetler ve bu fikirlere eşlik eden zorlayıcı his yoğunlukları yaşanabilmektedir. Bu cins süreçlerde birçok insanın birinci eğilimi ya bu his ve niyetleri yok saymak, yani bir nevi kaçmak ya da bu his ve fikirler girdabına kapılmak olabilmektedir. Örneğin; kanılar kişinin zihnini öylesine meşgul edebilir ki bunun vakit zaman farkına bile varılamayabilir. Kişi bir kitap sayfasını okurken başında nerede, sonunda nerede olduğu yakalayamayabilir, yeniden-yeniden okumak gereksinimi hissedilebilir; çünkü zihin çoktan uçuşmuş olabilmektedir. Ya da bazen zihin söyledikleri bir kenarda dursun der ve onları yok sayarak geçiştirmeye eğilim gösterir. Kişinin imdadına uzun soluklu diziler, sinemalar, çok yeme halleri yetişebilir. Sonuçta kısa vadeli atılan bu adımlar uzun vadede bireye yardımcı olmamaktadır. Birey dönüp dolaşıp birinci ”kendisiyle baş başa kaldığı anda”, tıpkı yerde kendisini bulur. Pekala, alternatif yol ne olabilir? Açık bir farkındalıkla kişiyi zorlayan her ne var ise yüzleşmek, kabul etmek ve bu kabulle bir arada faal adım atabilmektir.
Dikkat dağınıklığı “zihin uçuşması” yaşıyorsanız…
Açık farkındalık denilen olgunun bireyin iyilik hali üzerindeki kolaylaştırıcı bir ögesi da erken ihtar sinyallerini yakalayabilmektir. Zorlanılan durumların; davranışsal, fizyolojik, duygusal ve bilişsel sinyalleri olabilmektedir. Örneğin; bir işe emek harcarken, yaparken ya da bir kişiyi dinlerken odaklanma sorunu yaşanıyorsa, zihin öteki bir yerdeyse, yapılan işte nerede kalındığı bile hatırlanmıyorsa zihin uçuşması denilen durum yaşanıyor olabilir. Günümüz dünyasında sağlıklı popülasyon tarafından ekseriyetle ”dikkat dağınıklığı” olarak nitelendirilen bir tablo tam olarak budur. Böylesi durumlarda niyetlerden kaçmak ya da onları bir uğraş içine girerek denetim etmeye çabalamak çoğunlukla işe yaramayacaktır.
Düşünmemeye çalışmak problemlerin tahlili değildir
Korkusu başarısız olmak olan bir kişi daima ders çalışır ya da işini kaybetme kaygısıyla işkolik olabilir. Kimi beşerler ise sıkıntılarını düşünmemeye çalışır. Lakin zihin durmaz ve daima düşünerek kişiyi olumsuz tesirler. Kişinin motivasyonu düşmüşse, işine odaklanamaz, işlerini daima erteleyip vaktinde yetiştiremez, vakit idaresi yapma marifetini kaybeder, amaç koyamaz ve amaca motivasyon geliştiremeyebilir. Bu aksilikler vakitle uykusuzluk, daima yemek yeme muhtaçlığı üzere fizyolojik meseleleri da beraberinde getirmektedir. İştahta ve yemede farklılıklar olur, kişi sık sık uyanır, dinlenmeden kalkar, uyku kalitesi bozulur, keyif aldığı şeylerden keyif alamamaya başlar. Bunalma, sıkılma, tükenmiş hissetme duygusal sinyaller olarak kendini muhakkak edebilmektedir. Tahammülsüzlük de tekrar duygusal sinyaller ortasında yer almaktadır.
Sorun fark edilse bile kişi ne yapacağını bilemeyebilir
Kişinin zorlandığı tecrübelere; bir kişi, olay, his ya da bağlantılar vesile olabilmektedir. Bu hislere ve durumlara sırt çevirmek yerine tecrübenin şahsen kendisiyle yüzleşmek, bunu durumu kolaylaştıran yardımcılarla sağlıklı bir formda yapmak bireyin ruhsal iyi oluş hali için hayli kıymetli bir adımdır. Beşerler birden fazla vakit onları zorlayan durumların ya da hislerin iş yoğunluğu ya da gerilimden kaynaklandığını düşünmektedir. Bu zorlayıcı durumun sonuçlarını yaşarken sebeplerin ve tetikleyenlerin ne olduğu önemsenmez. Ya da sebepler fark edilse bile kişi ne yapacağını bilememektedir. Yaşadıkları durumla kendilerince baş etme prosedürlerinin işe yarayıp yaramadığı da değer taşımaktadır. Kollayıcı ruh sıhhati, yaşanılan zorlayıcı his ve durumların tetikleyicilerinin ne olduğuna ve nasıl çözüleceğine odaklanarak kişiyi daha iyi ve sağlıklı bir zihin haline ulaştırabilmektedir.
Fark et, kabul et, dönüştür
Kişi bu periyotta içinde ne yaşıyorsa buna 3 etapta ele alabilir: Birinci olarak yaşanılan duyguyu anlayabilmek değer taşımaktadır. Şu anki hissim nedir? His tonum nedir? Bu hissimin bana söylediği mana nedir? Yaşanılan duyguya mana vermeyi destekleyebilir. 2. kademede bu zorlayan his tecrübesini tetikleyen özellikler ve buralarda bireyin ”hangi ihtiyacına” yönelik yaptığı ”hangi otomatik tavır ve davranışlar” bu zorlayan tecrübesi beslemiş olabilir kısmı ele alınabilir. 3. Etapta ise misal bir durumda bir daha kalındığında; birey anlaşılmış olan his ve duygusal gereksinimlerini kendine ve diğerlerine nazik ve saygılı bir biçimde nasıl tamamlayabilir sorusu ele alınabilir. Birçokları yaşadıkları zorlayıcı tecrübeler en son noktaya gelinceye kadar profesyonel bir yardım almayı düşünmeyebilir ve bu etapta bu tecrübelere sakinlikle yaklaşabilmek daha zorlayıcı ve karmaşık olabilmektedir. Fark etmek,fark ettiğini kabul etmek ve kabul ettikten sonra etkin dönüşüm gerçekleştirmek kolay yollarla hayata geçirilebilecek ama kolay olmayabilen tutumsal değişiklikleri içerir. ”Fark etmek” fark etmediklerimizi fark edebilmek maharetinden geçerken; ”kabul etmek” içinde bulunulan duruma karşı bir pes etme hali değil, durumu-koşulları-deneyimi olduğu üzere kabul edebilme halini içerir. Gerçekten faal dönüşüm adımı tüm bunlardan sonra atılabilmektedir.
Kaynak: Bültenler
Haberler.com
