Çocuk ve Ergen Psikiyatrı Doç. Dr. Jenerasyonum Güvendeğer Doksat, yüz yüze eğitime geçiş sürecinde, çocuklarda olumsuz niyet ya da dert oluşabileceğine dikkat çekti. Bu mevzuda ebeveynlere değerli sorumluluk düştüğünü belirten Doksat, anne-babalara kıymetli tavsiyeler verdi.
Beykent Üniversitesi Psikoloji Kısmı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Kuşağım Güvendeğer Doksat, yüz yüze eğitim ve çocuklarda oluşabilecek olumsuz niyet ya da korkulara karşı, ebeveynlere birtakım tekliflerde bulundu. Tüm dünyada olduğu üzere ülkemizde de yüz yüze eğitime geçilmesiyle birlikte, çocuklarda kimi dert ve olumsuz niyetlerin gelişebildiğini belirten Doç. Dr. Doksat,”Bunun en değerli nedenleri ortasında; şahıslarda hastalığın seyrinin ve sonuçlarının evvelce kestirilemez olması, süreçle ilgili genel belirsizlik ve kulaktan kulağa yayılan eksik yahut yanılgılı telaffuzlar yatmaktadır. Unutulmamalıdır ki, ‘korkutucu’ olan ve ‘bilinmeyen’ karşısında pek çok kişinin birçok fikri ve değişik kaynaklardan edindikleri bilgileri vardır. Bunun sebebi; bir yazgı iştiraki, tahlil bulma ve rahatlama arayışıdır. Lakin, her şeye karşın belirsizliğin hala devam ediyor olması, bu sohbetlerde yalnızca anlık bir rahatlama sağlamaktan öte gitmeyip, beraberinde korku ve olumsuz niyetleri tetiklemektedir” dedi.
KORKU BOZUKLUĞU VE OKUL FOBİSİ
Doksat, çocukların da aile içi sohbetlerdeki bu döngünün en ortasında yer aldığının altını çizerek, “Dolayısıyla; çocuklar pandemiyle ilgili olarak dert ve olumsuz fikir geliştirmeye aday bireylerdir. Korku seviyesinin artmasıyla birlikte çocukluk devrinde en sık ortaya çıkabilecek ruhsal hastalıklar; yaygın telaş bozukluğu, ayrılma tasası bozukluğu ve okul fobisi olarak sınıflandırılabilir.” kelamlarıyla, mümkün risklere dikkat çekti.
Doksat, mümkün dert bozuklukları ya da fobilere ait değerli bilgiler aktardı:
“Yaygın telaş bozukluğu yaşayan bir çocuk, her an berbat bir haber alacağına yahut her an berbat bir şey olacağına dair olumsuz bir beklenti içindedir. Ayrılma derdi bozukluğu yaşayan bir çocuk, bağlandığı ebeveyninden başka kaldığında ona ve/veya kendisine makûs bir şey olmasından kaygı eder. Bu tasa günler içinde ebeveynden başka kalmak konusunda bariz bir kaçınma davranışı göstermeye dönüşebilir. Bu durumda, okul fobisi, yani okula gitmekten kaçınma davranışı ortaya çıkabilir.”
Kelam konusu risk karşısında ebeveynlere kıymetli vazifeler düştüğünün altını çizen Çocuk ve Ergen Psikiyatrı Doç. Dr. Kuşağım Güvendeğer, çocuklardaki korku ve olumsuz fikirlerin gelişmesini azaltmak ismine tavsiyelerini şu halde sıraladı;
-Maske-mesafe ve hijyen konusunun ehemmiyetini çocuklarına öğrettikten sonra (çocuklar bu üzere mevzuları erişkinlerden çok daha süratli ve sağlam öğrenebilmektedir, zira kemikleşmiş alışkanlıkları şimdi oturmamıştır), mevzuyla ilgili serinkanlı davranmaları, yaşanabilecek olan olumsuz hayali senaryoları çocukların önünde dillendirmemeleri.
-Yüz yüze eğitimin kıymetini ve kıymetini, çocuklarına olumlu ve motive bir halde anlatmaları ve buna uygun biçimde davranmaları.
-Okumak konusunda genel olarak özendirici ve destekleyici geri bildirimlere tartı vermeleri.
-Sanal ortamın yanı sıra; ek toplumsallaşma imkanlarının, arkadaşlarını yüz yüze görme fırsatının avantajlarını anlatmaları.
-Ebeveynlerin kendilerinde telaş bozukluğu varsa ve bilhassa pandemi sürecinde bu tablo daha arttıysa, kesinlikle bu hususta bir psikiyatrdan profesyonel takviye almaları.
-Ebeveynlerin gereken önlemi almayı öğrettikten sonra, kendi içlerindeki telaş ve olumsuz fikirleri çocuklarına yansıtmamaları.
-Evde pandemi hakkında çocukların yanında yürütülen uzun ve hedefini aşan sohbetlere son vermeleri.
-Aile içinde öncelikli olarak hayata dair kısa vadeli planlara odaklanılması, orta ve uzun vadeli planların yalnızca ana taslak halinde konumlandırılıp, şu süreçte çok formda detaylandırılmaması. Çünkü genel belirsizlik orta ve uzun vadeli planların yapılmasını örselemektedir ve bu durum dert seviyesini arttırabilmektedir.
-Sadece hakikat data kanallarından ve uzmanlardan gelen şimdiki ve hakikat bilgilere odaklanılması, yanlışlı ve yanlış bilgilendirmeden olabildiğince kaçınılması.
-Sosyal medya ve kitle irtibat araçlarındaki bilgi kirliliğinden uzak durulması.
-Aile birlikteliği ve kaliteli aile içi paylaşımlara yük verilip, aile içi gündeminin pandemiden uzak tutulması.
-Diğer ailelerin pandemide çocuklarını korumakla ilgili aldıkları kararlardan teğe bir etkilenerek kitlesel bir etkileşime girmek yerine, kendi hür iradeleriyle özgün kararlarını alıp bunu uygulamaları.
-Çocuklarında fonksiyonelliği bozacak seviyede olan tasa, huzursuzluk ve olumsuz fikirlerin varlığı durumunda, kesinlikle bir çocuk ve ergen psikiyatrından profesyonel yardım almaları.
(İHA)
Kaynak: İhlas Haber Ajansı
Haberler.com
