İSTANBUL (DHA) – – Macar Kültür Merkezi, tüm dünyada bir alt kültüre dönüşmüş kaykay sporunun Budapeşte’deki tarihini anlatan “Burası Kaykay Parkı Değil” isimli sergiyi sanatseverlerle buluşturdu. 29 Ocak 2022’ye kadar ziyarete açık olacak stantta, Türkiye Kaykay Federasyonu ile yapılan iş birliği kapsamında Türkiye’deki kaykay serüvenine yer verilirken Türkiye’de üretilen birinci kaykay ve kaykaycıların arşiv fotoğrafları da sergilendi.
Liszt Enstitüsü Macar Kültür Merkezi İstanbul, Budapeşte’deki Deak 17 Gallery’nin, Budapeşte’de bir hobiden kıymetli bir alt kültüre dönüşen kaykaycılığın 1970, 1980 ve 1990’lı yıllar boyunca ömür üslubu ve gençlik üzerindeki tesirini inceleyen “Burası Kaykay Parkı Değil” standı sanatseverlerle buluşturdu. Küratörlüğünü Sanat Tarihçisi Zsolt Petranyi’nin yaptığı stantta sanatçı Attila Stark’ın yapıtları yer aldı.
29 Ocak 2022’ye kadar ziyarete açık olacak stantta; kaykayın gelişimini, dizaynının tarihini ve kendine has hareketlerinin ortaya çıkışını nesneler, arşiv fotoğrafları, eğilimleri belgeleyen görseller ve bu aktifliğe özel hazırlanan kısa röportajları sergilendi.
TÜRKİYE’NİN BİRİNCİ EL İMALİ KAYKAYI
Stantta Türkiye Kaykay Federasyonu ile iş birliği içinde, kadro müdürü Cenk Kulioğlu’nun danışmanlığında kaykayın Türkiye’deki benzeri serüvenine de yer verildi. Bu bağlamda Macar Kültür Merkezi’ndeki stantta; Tuncay Koçal’ın koleksiyonundan olan 1978’de Türkiye’de üretilen birinci kaykay, kaykaycıların arşiv fotoğrafları ve çeşitli görüntülere da yer verildi.
“YERALTI KÜLTÜRÜNÜN 1970’LERE DAYANAN BİR TARİHİ VAR”
Bedapeşte’nin kendisine has imkanları, farklılaşan topografyası ve kamusal alanlarıyla kaykaycılara tıpkı 40 yıl evvelki üzere imkanlar sunduğunu lisana getiren Küratör Zsolt Petranyi, standa ilgili, “Bir sanat tarihçisi olarak farklı hudut alanlarını keşfetmeye çalışıyorum. Bu sergiyi hazırlarken üç kıymetli kavram üzerinde durduk; ‘Yaratıcılık’, ‘risk’ ve ‘birliktelik’. Bu yer altı kültürünün Macaristan‘da 1970’lere dayanan bir tarihi var. Komünist devirde, kaykay kültürü özgürlüğü de söz ediyordu. Hasebiyle o vakitten bugüne gelen kültürün içinde birçok katman bulunuyor. Tekrar de büyük resme baktığımızda, gençlerin eski jenerasyonlara nasıl direndiğini, dayanışmasını gösteren bir durumun kelam konusu olduğunu söyleyebiliriz. Budapeşte’yi keşfeden gençlerin, kendilerine yeni yerler bularak orayı kendi isteklerine nazaran tasarlaması ve bunu bir dayanışma içinde yapmaları en ilgi cazibeli kısım” diye konuştu.
MACARİSTAN’DAKİ BİR KAYKAYCI, BİRİNCİ KAYKAYINI TÜRKİYE’DEN ALDI
Birinci evvel Budapeşte’de gerçekleşen standın ikinci ayağının Türkiye olmasını bilhassa istediklerini söyleyen Petranyi, “Biz Budapeşte’de bu sergiyi yaptık. İkinci ayağı da İstanbul oldu. Bunu çok önemsediğimi söyleyebilirim. Zira Macaristan’daki birinci kaykaycılardan biri 70’li yıllarda, birinci kaykayını Türkiye’den aldı. Yani ortamızda bu türlü bağlar var. Buradaki kaykaycılardan, Kaykay Federasyonu’ndan birçok gereç istedik. Birinci kaykayı ve kaykaycıların arşiv fotoğraflarını derledik. 80’li yıllarda Macaristan’a gelen bir Türk kaykaycının fotoğraflarına da stantta yer vermiş olduk” diyerek ileriki süreçte sergiyi farklı ülkelerde de düzenlemeyi hedeflediklerini söyledi.
“EL ÜRETİMİ ESERLER ÇOK DEĞERLİ”
Attila Stark ise, “Tipografik ve katman olarak, fotoğrafların yanında biraz daha ‘kendin yap’ şeklinde bir stant olsun istedik. Büsbütün grafitiye bir mesaj yapmak istemedik, kendi tipografisi olan eserler sunduk. Bu stant için ayrıyeten bir font oluşturduk. Yapıtların yanında duvarlara da kendi elimizle çizdiğimiz figürler, yazdığımız yazılarla yer altı kültürünü yansıtmak istedik. Başta kendi çalışmalarım olmak üzere el üretimi her yapıta çok kıymet veriyorum. Zira el üretimi eserler, çok pahalı. Burada da küratörümüz ile birlikte kaykaycıların stiline uyumlu bir formda çalışarak etkileşim oluşturduk. Standımızda de bunu sanatseverlerle buluşturduk” diye konuştu.
– İstanbul
Demirören Haber Ajansı – Son Dakika Haberleri
Haberler.com
