Onlarca yıldır yeme bozukluklarının yalnızca olmasa da çoğunlukla kadınları ve kız çocuklarını etkilediği düşünülüyordu. Aslında 2013 yılına kadar adet kaybı uzun süredir anoreksiya nervozanın resmi bir belirtisi olarak görülüyordu.
Ancak son on yılda sağlık uzmanları, erkek çocukların ve erkeklerin de yeme bozukluklarından muzdarip olduğunu giderek daha fazla fark etti ve hastalığın bu grupta ne kadar farklı şekilde ortaya çıktığı konusunda daha iyi bir anlayış kazandılar. Küçük ama giderek büyüyen bir bilim insanı ve doktor grubu kendilerini sorunu tanımlamaya, kapsamını değerlendirmeye ve tedavileri geliştirmeye adadı.
Son zamanlarda bu uzmanlardan ikisi New York Times’a hastalığın ergenlik çağındaki erkek çocukları nasıl etkilediği, ebeveynlerin hangi semptom ve davranışlara bakması gerektiği ve hangi tedavilerin dikkate alınması gerektiği hakkında konuştu. Dr. Jason Nagata, San Francisco’daki Kaliforniya Üniversitesi’nde yeme bozuklukları konusunda uzmanlaşmış bir çocuk doktorudur; Yeme Bozuklukları Dergisi’nin kıdemli editörü ve “Erkeklerde ve Erkeklerde Yeme Bozuklukları” kitabının editörüdür. Dr. Sarah Smith, Toronto Üniversitesi’nde yeme bozuklukları konusunda uzmanlaşmış bir çocuk ve ergen psikiyatristidir; Aralık ayında JAMA Open Network’te yayınlanan ve yeme bozukluğu olan erkek çocukların hastaneye kaldırılma oranlarında keskin artışlar olduğunu gösteren bir çalışmanın baş yazarıydı.
Görüşme özetlendi ve anlaşılır olması için düzenlendi.
Yeme bozukluklarına ilişkin tıbbi ve bilimsel anlayış değişmekte ve genişlemektedir. Ne oldu?
Dr.Tarihsel olarak yeme bozuklukları çoğunlukla, estetik nedenlerle kilo vermek isteyen ergenlik çağındaki kadınların bir hastalığı olarak tasvir edilen anoreksiya olarak kavramsallaştırılmıştır.
Dr. Özellikle son on yılda, vücut imajından memnun olmayan bazı kişilerin kilo vermeye hiç çalışmadıkları yönündeki farkındalık giderek artıyor. Bazı erkekler ve oğlan çocukları iri ve kaslı olmaya çalışıyor. Aslında Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ergenlik çağındaki erkek çocukların üçte biri hacim kazanmaya ve daha kaslı olmaya çalıştıklarını bildiriyor. Ve bunların bir alt kümesinde, önemli psikolojik sıkıntıya ve fiziksel sağlık komplikasyonlarına yol açabilecek yeme bozuklukları veya kas dismorfisi gelişebilir.
Makale içeriğini alma konusunda sorun yaşıyoruz.
Lütfen tarayıcı ayarlarınızda JavaScript’i etkinleştirin.
Erişimi doğrularken gösterdiğiniz sabır için teşekkür ederiz. Okuyucu modundaysanız lütfen çıkın ve Times hesabınızda oturum açın veya tüm The Times’a abone olun.
Erişimi doğrularken gösterdiğiniz sabır için teşekkür ederiz.
Zaten abone misiniz? Giriş yapmak.
The Times’ın tamamını mı istiyorsunuz? Abone.
