Niğdeli hayırsever Şahin Mercan, yaklaşık 30 yıl evvel öğretmen olarak atandığı Tunceli‘de, kendisi üzere yetim olan çocuklar için başlattığı uygunluk hareketini bugün Niğde’de sürdürüyor.
Gençlik ve Spor Bakanlığında uzman olarak vazife yapan 51 yaşındaki Mercan, AA muhabirine, babasının 1984’te vefat ettiğini, 14 yaşında yetim kaldıktan sonra ailece sıkıntı günler yaşadıklarını söyledi.
O vakitlerde insanların ekonomik gücünün bugünkü kadar iyi olmadığını ve toplumsal devlet anlayışının bu kadar gelişmediğini belirten Mercan şöyle devam etti:
“Ben muhtaçlık sahibiyim demek de zordu. Biz kimseye diyemedik. Merhum bir güreş hocamız vardı, o bizi hayata hazırladı. Onun sayesinde okuduk. 1991 yılında Tunceli’de öğretmen olarak vazifeye başlayınca elimize para geçti, ‘Bunu tek başımıza harcamayalım, bizim üzere büyüyen insanlara da el uzatalım.’ fikri oluştu. Tunceli’de bu işe ufak tefek başladık. Yetim çocuklarımıza çam sakızı çoban armağanı, maaşımızla ne yapabilirsek, kimine lahmacun ısmarladık, kimisinin gönlünü aldık, kimisine gazoz, çay ısmarladık. Ancak temel işimiz onların okumaları tarafında tavsiyelerimiz oldu.”
Tunceli’de misyon yaptığı süreçte, hayırseverlerin takviyesiyle okuttukları birçok öğrencinin şu anda onlarca yetime burs verdiğini lisana getiren Mercan, o öğrencilerin ortasından hukukçu, tabip, öğretmen, polis ve iş adamları yetiştiğini aktardı.
Niğde’ye 1995’te atandıktan sonra etrafının genişlediğine işaret eden Mercan, “Kömür, odun, besin verince bitiyor. Buzdolabı, çamaşır makinesi al, eskiyor. Her konuttan bir çocuk okutmaya karar verdik. 2004-2006 yıllarında misyon yapan Niğde Valisi Sebahattin Öztürk bizi tetikledi. Onunla birlikte çerçeveyi genişlettik. O sırada Allah nasip etti yöneticilik misyonuna başladık, farklı beşerlerle tanıştık, iş adamları ile öğrencileri buluşturmaya başladık. Yetim öğrencinin IBAN numarasını, aile bilgisini alıyorum, burs verecek insanlara ulaştırıyorum. 50-60-70 derken bugün prestijiyle 578 çocuğumuza burs veriyoruz. Bunun 500’ünü Niğde merkezli bir firma veriyor. 78 çocuğun burslarını ben ayarlıyorum.” dedi.
“Yetim Eli isimli bir dernek kurduk”
Mercan, konut ziyareti yapmadan, gerçek öyküsünü öğrenmeden kimseye yardım etmediklerine dikkati çekerek kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Evin durumuna bakıyoruz, neye gereksinimi varsa belirliyoruz. Hasta, engelli, çok çocuk sahibi olup işini kaybeden insanlara da süreksiz yardım ediyoruz. Gereksinimini belirledikten sonra hane reisinden de müsaade alıyoruz, konutun birkaç fotoğrafını çekip, toplumsal medyadan paylaşıyoruz. Artık bir istekli, hayırsever ya da bir öğrencimiz çıkıyor, ‘Bunun gereksinimlerini ben karşılıyorum.’ diyor ya da 500, 1000 lira gönderiyor. ‘Yetim Eli’ isimli bir dernek kurduk, IBAN numarasını veriyoruz, oraya gönderiyorlar. Konutların çamaşır makinesinden buzdolabına, halıdan kilime, elektrikli süpürgesinden mutfak eşyalarına kadar bütün muhtaçlıklarını tamamlıyoruz. Bunu da en çok okuttuğumuz öğrencilere güvenerek tamamlıyoruz.”
Yaklaşık 15 gün evvel bir markete besin paketleri yaptırdıklarını ve 41 bin lira borçlandıklarını lisana getiren Mercan, Bor’dan bir hayırseverin arayarak “Niğde ve Bor’daki tüm yetimlerin muhtaçlıklarını karşılamayı ben taahhüt ediyorum, benim dışımda kimseye gitmeyin.” dediğini ve borçlarını ödediğini anlattı.
“Her yıl 500’e yakın burs bulduğumuz öğrencimiz var”
Mercan, İstanbul’dan bir esnafın da soba aldıkları iş yerine olan 4 bin 150 lira borçlarını ödediğini belirterek, “Şu anda 2 bine yakın okuttuğumuz, mezun olan hekimimiz, öğretmenimiz, polisimiz, kamuda çalışan insanımız var. Her yıl 500’e yakın burs bulduğumuz öğrencimiz var. Bunlarla irtibatı kesmiyoruz. Ortaokuldan itibaren takip ediyoruz. Okulda öğretmenleriyle, annesiyle görüşüyoruz. Eğitim öğretim gereci gerekiyorsa onu tamamlıyoruz. Üniversiteyi kazanınca da okumasına yardımcı oluyoruz.” diye konuştu.
Genelde elden para yardımı almadıklarını belirten Mercan kelamlarını şöyle tamamladı:
“Özellikle birinci defa tanıştığımız beşerler, büyük meblağlarda yardım verecekleri vakit, onlara IBAN da vermiyoruz, ‘Eşini de al gel, konutları gezdirelim, yardımını ondan sonra yaparsın.’ diyoruz. Para dağıtmaya ferdi olarak karşıyız. Para kolaycılığı, istemeyi, dilenciliği öğretiyor. Balık tutmayı öğretmemiz lazım. Muhtaçlığı neyse onu giderelim ancak ayaklarının üzerinde durmayı onların öğrenmesi lazım. Bu manada meskenin her türlü gereksinimini para da dahil verirsek biz o konuta ‘Tembel tembel kanun’ bildirisini veririz ki bu bizim çıktığımız yolla çelişir.”
AA / Abdullah Özkul – Son Dakika Haberleri
Haberler.com